De tekeningen van Hans Meerman laten ons de wereld opnieuw zien. In Blog 59 reflecteert Onno Zijlstra op hoe Meermans werk techniek en onderwerp overstijgt; het draait om waarneming, aandacht en een morele houding. Kunst helpt ons het kleine en alledaagse met frisse blik te waarderen. Zoals Heraclitus zei: ‘Ook hier zijn goden.’ In een gewelddadige wereld biedt Meermans kunst bezinning en schoonheid.
In zijn 58e blog reflecteert Onno Zijlstra op de tentoonstelling 50 jaar tekenen naar de waarneming van Hans Meerman. Hij verbindt Meermans werk met Ali Smiths roman Het een als het ander, waarin waarneming en interpretatie centraal staan. Via de 15e-eeuwse schilder Francesco del Cossa onderzoekt hij hoe kunst meer is dan nabootsing—het is een spel van herkenning en betekenisgeving.
In Blog nr. 57 van Onno Zijlstra wordt de kracht van het kleine binnen het grote belicht. Of het nu gaat om de kwetsbare doeken van Mondriaan of de subtiele details in Plato's filosofische werken, troost schuilt vaak in het kleinste gebaar. In "Faidon" beschrijft Plato de laatste uren van Socrates, waarbij hij een menselijke noot toevoegt: "Plato was ziek, geloof ik." Dit detail onderstreept de persoonlijke impact van Socrates' dood op Plato en illustreert hoe grote filosofische ideeën vaak geworteld zijn in kleine, persoonlijke momenten.
Blog 56: Kunst als waarheid (7 en slot): In deze laatste blog bespreekt Onno Zijlstra Heideggers idee van kunst als oorsprong van waarheid en vice versa. Kunst brengt iets aan het licht, maar onthult niet alles; wat zichtbaar wordt, betekent ook dat iets verborgen blijft. De werkelijkheid is dus nooit volledig transparant. Heidegger wijst op het onderscheid tussen het moderne idee van de kunstenaar als geniaal subject en de kunst zelf als scheppend proces.
Hij benadrukt dat waarheid voortkomt uit kunstwerken zonder direct uit iets te ontstaan — waarheid ontspringt uit het niets. Heideggers denken richt zich op het Zijn, iets dat niet simpelweg als een voorwerp kan worden begrepen. De taal, vooral die van de dichter, speelt hierin een centrale rol als middel om het Zijn te onthullen. Hoewel Zijlstra kritisch staat tegenover sommige aspecten van Heideggers gedachtegoed, waardeert hij de nadruk op ontvankelijkheid, kwetsbaarheid, en de onuitputtelijkheid van de werkelijkheid.
In deze blog verkent Onno Zijlstra Heideggers visie op kunst als een onthulling van waarheid. Kunst is geen eenvoudige weergave van wat zichtbaar is, maar een proces van "ontbergen" tegen een achtergrond van verborgenheid. Kunstwerken zoals Van Goghs schoenen en de Griekse tempel tonen hoe kunst niet alleen zichtbaarheid schept, maar ook diepere betekenissen ontsluit.
Heidegger onderscheidt kunst van alledaagse vervaardiging: kunst is een schepping waarin het materiaal (de aarde) tot zijn bestemming komt. Daarbij benadrukt hij dat waarheid altijd in dialoog staat met verborgenheid; alles wat zichtbaar wordt, laat tegelijkertijd andere aspecten verborgen.
Deze filosofische benadering laat zien hoe kunst ons een dieper inzicht geeft in de relatie tussen zichtbaarheid, verborgenheid en de werkelijkheid.
In Blog 54, bespreekt Onno Zijlstra Heideggers visie op kunst als onthulling van waarheid (a-lètheia). Heidegger ziet in Van Goghs schilderij van klompen het harde boerenleven weerspiegeld, en de kunstenaar als medium waardoor waarheid zichtbaar wordt. Bij een Griekse tempel benadrukt Heidegger dat het gebouw niet alleen een plek is, maar een hele wereld oproept, verbonden met de aarde en de natuur (phusis). Voor de Grieken was natuur geen dode materie maar iets levends. Kunstwerken als de tempel tonen deze verbinding, die in de moderne tijd verloren is gegaan.
In deze blog wordt Heideggers filosofie uit De oorsprong van het kunstwerk besproken. Hij onderzoekt het verschil tussen een 'ding' en een 'tuig' (werktuig) door het schilderij Een paar schoenen van Van Gogh. Heidegger toont hoe we vaak abstract over werktuigen denken, maar het schilderij onthult de schoenen in hun vertrouwde context als deel van het leven van een boerin. Voor Heidegger laat kunst de waarheid (a-letheia, 'on-verborgenheid') zien. Kunstwerken onthullen hun essentie, wat verschilt van de moderne opvatting van kunst als iets belangeloos of puur expressief.
In de 52e blog van Onno Zijlstra over Heideggers 'De oorsprong van het kunstwerk' onderzoekt Zijlstra de relatie tussen ding, werktuig en kunstwerk. Hij beschrijft hoe Heidegger ons begrip van een 'ding' uitdaagt door traditionele denkbeelden te doorbreken. Heidegger verwerpt de opvatting van het ding als een substantie met eigenschappen of als een bundeling van gewaarwordingen. In plaats daarvan probeert hij het ding in zijn eigen aard te laten bestaan, los van menselijke concepten. Dit leidt Heidegger tot een belangrijk onderscheid tussen ding, tuig en werk: terwijl een kunstwerk en werktuig beide door de mens zijn gemaakt, is een kunstwerk minder dienstbaar en staat het meer op zichzelf. Het denken moet volgens Heidegger het ding in zijn wezen laten rusten, zonder het te reduceren tot een abstract concept.
In blog 51 schrijft Onno Zijlstra over De oorsprong van het kunstwerk, waarin Martin Heidegger de relatie tussen kunst, de mens, en de waarheid onderzoekt. Heidegger stelt dat de moderne westerse samenleving afstandelijk is geworden ten opzichte van de wereld, en dat kunst kan helpen ons opnieuw met die wereld te verbinden. Hij bekritiseert de esthetische benadering van kunst als oppervlakkig en stelt dat kunst niet alleen een object van beschouwing is, maar een manier om waarheid te onthullen. Heidegger begint zijn analyse door te kijken naar het concept van ‘het ding’ en hoe we dit in de filosofische traditie hebben benaderd. Zo wil hij dieper graven naar een fundamentelere werkelijkheid waarin kunst een speciale rol speelt bij het tonen van de waarheid.
In het blog wordt besproken hoe kunst, net als wetenschap, ook een vorm van waarheid kan leveren, mogelijk zelfs een diepere. Martin Heidegger, in zijn werk De oorsprong van het kunstwerk, stelt dat kunst ons een unieke toegang biedt tot de werkelijkheid. Hij benadrukt het idee van "in-de-wereld-zijn" en de tijdelijke aard van ons bestaan. Anders dan het existentialisme van Sartre, focust Heidegger op het 'Zijn' zelf en ziet hij kunst als een middel om dieper inzicht in ons bestaan te krijgen. Verdere blogs zullen dit thema verder verkennen.
Blog 49: Tolstoj en Wernsen bespreekt een schaakpartij-analyse, een lezing van straatfotograaf Willem Wernsen en de kunstopvattingen van Lev Tolstoj. Het legt uit hoe Tolstoj kunst ziet als expressie van gevoelens, noodzakelijk voor morele verheffing, en bekritiseert elitaire kunst. Tolstoj benadrukt dat kunst gevoelens overbrengt, niet gedachten. Ook wordt Susan Sontags kritiek op Diane Arbus' fotografie genoemd, waarbij haar werk als oppervlakkige fascinatie wordt omschreven. De auteur suggereert dat Wernsens foto's beter begrepen kunnen worden vanuit Tolstojs perspectief, als dragers van liefdevolle gevoelens.
Ontdek de filosofie van Ernst Cassirer, dé filosoof van symbolen, die de menselijke werkelijkheid verkent door kunst, religie, en wetenschap. Zijn werk, vooral het driedelige "Philosophie der symbolische Formen" en "Essay on Man", benadrukt hoe we door symbolen onze werkelijkheid vormen. Kunst interpreteert de wereld anders dan wetenschap, verrijkend onze perceptie en realiteit.
Onno Zijlstra bespreekt hoe Susanne Langer kunst ziet als een taal die emoties via vormen uitdrukt, iets wat gewone taal niet kan. Kunstwerken gebruiken kleuren en tonen om complexe gevoelens over te brengen. Filosofen zoals Gadamer en Sartre benadrukken de rijke, gelaagde betekenissen van kunst, die ons helpt ons bestaan te verhelderen en te verrijken. Blog 47
Blog 46: Verken het verlangen naar eenheid in kunst en mythologie. Ontdek de diepere lagen van symboliek die ons menselijk streven naar betekenis en verbondenheid belichten. Voor filosofieliefhebbers en kunstliefhebbers die de mysteries van het leven willen ontrafelen. Door Onno Zijlstra.
Ontdek de Betekenisvolle Vorm in Kunst
In deze blog nr 45 bespreekt Onno Zijlstra, filosoof en schrijver bij Tertulia Amersfoort, opnieuw (lees ook deel 1) het intrigerende concept van betekenisvolle vorm in de kunst. Geïnspireerd door Clive Bell en beïnvloed door Arthur Schopenhauer, verkent de tekst hoe kunst ons kan raken via de 'significant form' van een kunstwerk, los van zijn concrete betekenis. Deze benadering heeft niet alleen bijgedragen aan vernieuwingen in de kunst, maar heeft ook geleid tot een diepere waardering voor creatieve vrijheid en de diepgaande ervaring die kunst kan bieden. Lees verder op ons blog om meer te ontdekken over de relatie tussen vorm en betekenis in de kunstwereld.
Ontdek de diepgaande verkenning van kunst en filosofie in dit blog (#44) van Onno Zijlstra. Verken de essentie van kunst door de lens van Clive Bell's concept van 'betekenisvolle vorm'. Kom meer te weten over de intrigerende relatie tussen vorm en betekenis in de kunstwereld vanuit een filosofisch perspectief.
In de kunstruimte Villa de Bank in Enschede bespreekt Onno Zijlstra de werken van Jolanda Meulendijks en Choi Wong en geeft aandacht aan de verkenning van ruimte en tijd. Onno Zijlstra beschrijft Meulendijks' focus op ruimte en beweging, terwijl Wong de dimensie van tijd in haar beelden belicht. Beide kunstenaars benadrukken de spanning tussen fragmentatie en eenheid in hun werk. Meulendijks creëert betekenisvolle composities die ons voor even bevrijden van de dreiging van fragmentatie en dood, terwijl Wong door het bewerken van gevonden foto's nieuwe betekenislagen toevoegt aan de oorspronkelijke beelden. De tentoonstelling, samengesteld door Gerard de Kleijn met de informatieve ‘krant’, vormgegeven door Ron Jagers biedt een intrigerende verkenning van tijd en ruimte, waarbij het publiek wordt uitgedaagd om de diepere filosofische betekenis achter de kunstwerken te verkennen.
In Blog 42 onderzoekt Onno Zijlstra de invloed van Immanuel Kant op de literatuur, met een focus op de visie van Iris Murdoch. Murdoch bekritiseert de neiging van romans om zich af te sluiten van de complexiteit van het bestaan, en ziet mogelijkheden tot herstel in Kant's concept van het sublieme. Dit biedt een nieuwe manier om de ander te ervaren, wat essentieel is voor het herstellen van de waarde van de roman.
Iris Murdoch: Ethiek begint met liefdevol en belangeloos kijken naar anderen en de wereld, zo stelt zij. In Blog 41 onderzoekt Onno Zijlstra haar benadering, geïnspireerd door filosofen zoals Wittgenstein, en de kracht van objectieve waarneming in ethiek.
Zijlstra reflecteert op het werk van Salvia en Groenhof Blaauw, waarin de menselijke zoektocht naar vulling van leemtes centraal staat. Hij benadrukt de voortdurende creatieve bron die ontstaat uit de menselijke confrontatie met tekorten. Kunstwerken, zoals die van Salvia en Groenhof Blaauw, overstijgen hun materiële vorm en nodigen voortdurend uit tot nieuwe interpretaties. De kunstenaars onderzoeken onvermoeibaar deze bron, waarbij de zoektocht naar betekenis en vorm nooit eindigt.
Reflecties bij Twaalf maal stilte / Docena de silencio
Ontdek de kracht van stilte...
Op 11 december was ik getuige van de presentatie van het boek Docena de silencio / Twaalf maal stilte, een prachtige samenwerking tussen dichter Juan Carlos Salvia en kunstenaar Dineke Groenhof Blauw. Deze blog deelt inzichten, vooral gericht op het centrale thema 'stilte'.
Menoecha, zoals beschreven door schrijfster Nicole Krauss, vertegenwoordigt niet alleen rust maar ook de broze toestand die de mens telkens opnieuw moet creëren. Vergelijkbaar met Wittgensteins idee dat waarover men niet kan spreken, men moet zwijgen, en het zwijgen de wereld voltooit.
Krauss en Wittgenstein zoeken helderheid voorbij het begrip, maar kunstenaars Dineke en Juan gaan nog een stap verder. Stilte dient als zowel bron als metafoor voor de ervaring. In de context van Docena de silencio / Twaalf maal stilte moeten we de verleiding weerstaan om betekenis te zoeken waar woorden naar verwijzen.
Onno Zijlstra reflecteert op zijn terugkeer naar Kampen, waar elke straatsteen een verhaal vertelt. Door Søren Kierkegaard's inzichten en het gedicht van Ida Gerhardt verkent hij de kunst van 'terugkeren' en 'nieuw zien', waarbij kunst niet alleen ons beter laat kijken, maar ook onze waarneming van de werkelijkheid verandert. Zijn verhaal nodigt uit tot een reis van verrijkte waarneming, geworteld in de verwevenheid van verleden en heden.
Identiteit & Verbeelding: Een Filosofische Verkenning. De moderne tijd vraagt om een actieve verbeelding voor persoonlijke identiteit. Ontdek hoe kunst en verbeelding samenkomen om ons unieke verhaal te vertellen.
Ontdek de wereld van 'Verbeelding, Verhaal, Leven', waar schrijver Onno Zijlstra je meeneemt op een reis door intrige, knoop, en verwikkeling. Verken de kracht van verbeelding en de kunst van het vertellen in deze nieuwe blog. Duik in levensverhalen, waarin we zelf de auteurs zijn van ons verleden, heden en toekomst. Laat je inspireren door Aristoteles en ontdek de diepe connectie tussen verhaal en leven.Een nieuw hoofdstuk in de onuitputtelijke vertelling van het menselijk bestaan.
Blog 60: "Onzekerheid als deugd (1) Socrates"
In deze blog reflecteert Onno Zijlstra op de betekenis van onzekerheid als een filosofische deugd, met Socrates als voorbeeld. Hij bespreekt hoe Socrates in Plato’s Theaetetus de vraag stelt wat kennis eigenlijk is. Kennis wordt vaak gedefinieerd als ‘gerechtvaardigd waar geloof’, maar Socrates wijst erop dat echte kennis begint met het besef dat we niet alles zeker weten. Door vragen te stellen en twijfel toe te laten, stimuleert hij kritisch denken en zelfonderzoek. Dit maakt onzekerheid niet zwak, maar juist essentieel voor wijsheid.